Monthly Archives: Νοέμβριος 2006

(με το τρόπο του Δημήτρη Ριγόπουλου*)/ το Holiday Inn επί της Μιχαλακοπούλου είναι τελικά μνημείο κιτς/ σε μερικά χρόνια ίσως και να το μελετούν ως κιτς έκθεμα/ τα ψεύτικα φυτά μέσα σε ειδικό χώρισμα στις περιστρεφόμενες πόρτες/είναι ό,τι πιο σουρρεάλ … Συνέχεια →

Πηγαίνοντας με ταξί την Παρασκευή το πρωί στη Βούλα είδα έξω από το μεγάλο υποκατάστημα του Σκλαβενίτη επί της Βουλιαγμένης τέσσερις τσιγγάνους να σπάνε μπουκάλια και να πετάνε ο ένας στον άλλο τα θραύσματα- την Πέμπτη το μεσημέρι ήμουν μάρτυρας … Συνέχεια →

Πήγα στην έκθεση Future City: Utopia and Experiment in Arcitecture 1956-2006 στις 10 Αυγούστου- την ίδια μέρα οι εφημερίδες και τα κανάλια μιλούσαν για τρομοκράτες και βομβιστικές επιθέσεις. Ήταν σίγουρα περίεργο να ακούω τα βρετανικά ΜΜΕ να μιλούν για ασφαλιστικά … Συνέχεια →

Ανακάλυψα το MigMap χθες το βράδυ: αποφάσισα να κλείσω τις σημειώσεις του διδακτορικού και του ερευνητικού, να τσεκάρω τα email μου και να χαζέψω λίγο στο δίκτυο προτού πέσω για ύπνο. Φευ! Ανακάλυψα αυτό εδώ το project και το ξεψάχνισα … Συνέχεια →

Οι εκδόσεις Άγρα πήραν την απόφαση να εκδίδουν μια φορά το χρόνο μια επιλογή των καλύτερων δοκιμίων του έτους που πέρασε από την ιστορική ακαδημαϊκή επιθεώρηση New Left Review. Η φετινή έκδοση είναι ιδιαίτερα καλαίσθητη: μια καλή επιλογή κειμένων των … Συνέχεια →

Το φύλλο της Athens Voice το οποίο κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα είναι επετειακό: η εφημερίδα κλείνει τρία χρόνια κυκλοφορίας. Να τα χιλιάσετε παιδιά! Το επετειακό τεύχος έχει σχετικό αφιέρωμα για την πρωτεύουσα με τον τίτλο «Η δική μου Αθήνα». Το … Συνέχεια →

Βρέθηκα στο Barbican την ημέρα του Αυγούστου που έπιασαν ένα σωρό Βρετανούς μουσουλμάνους ως ύποπτους για συνεργία σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Έμαθα για το συμβάν διαβάζοντας τη Guardian στο τρένο προς το Λονδίνο. Τα γεγονότα λειτουργησαν αντιστικτικά με το πρόγραμμά μου: … Συνέχεια →

O Terry Riley εμφανίστηκε χθες το βράδυ στο Bios μαζί με τον Stefano Scodanibbio. Ο Riley παρουσίασε το έργο του Night Ragas- δύο μαγευτικά μακρόσυρτα κομμάτια δηλαδή. Η αίθουσα ήταν σχεδόν γεμάτη, όλοι είχαμε ενθουσιαστεί με τον ακμαιότατο Riley αλλά … Συνέχεια →

Από το Avengers #35 (κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1960)

Το ομότιτλο βιβλίο του Auster, για να πω την μαύρη μου αλήθεια, άρχισα να το διαβάζω για λόγους διδακτορικού («ας διαβάσουμε όσα περισσότερα κείμενα αυτοβιογραφικού χαρακτήρα γίνεται κτλ.»). Το βρήκα δεύτερο χέρι σε κάποιο παλαιοβιβλιοπωλείο σε μια εντελώς εξευτελιστική τιμή- … Συνέχεια →